Wpis z 2015 roku:
https://twojepogotowie.blogspot.com/2015/08/jestesmy-zebrakami-o-cake-miosci-uwagi.html
Jest to wpis z 31 sierpnia 2015 roku. Znalazłam g na moim starym blogu. Wiele refleksji z tego wpisu nadal jest aktualnych. Lata temu napisałam na ten temat wiersz z mojego tomiku „Zero”. Wiersz brzmi tak:
***
żebracy będą prosić o całkę miłości
pokochaj mnie po prostu łagodnie
ułamki sekund okażą się wiecznością
zanim się obejrzymy będzie tylko lament na naszych
pogrzebach
niestworzone historie będą tworzyć,
niestworzone soboty i poniedziałki,
niestworzone obrazy z miłości
żebracy będą woleli umrzeć z głodu
popatrz, stajemy się do nich podobni
w obliczu rozkoszy
rozbieraj mnie
i po prostu mów:
to nie tylko chodzi o przyjemność
wertując kartki z kalendarza obrazujemy
namiętne teorie,
historie nie z tej ziemi, wejdź głębiej
bo absolut lubi robić nam na złość.
jesteśmy przetworzeni na cztery palce,
na cztery wejścia i wyjścia ,
wierzymy w książki i w to,że ostatni płacz
nie będzie płaczem na naszych pogrzebach
prorocy wertują nasze zwłoki , rozkosz?
zadumanie?
Robi się coraz cieplej kiedy łagodzisz moje sutki ,
może to już inny odbiór,
informacje są jak przeistoczenie, zmieniamy tło
– rozkosz zmienia się w spacer
Nie zamierzam analizować wiersza. Wiersz mówi jasno o tym , że ludzie są biedni. Jednak nie przez to, że nie mają pieniędzy ale nie mają uczuć. Uczucia są zbędene i nie potrafimy ich połączyć z pociągiem seksualnym. Ludzie się spotykają przez 5 minut, 5 sekund. Mijają się z obojętnością.
Cytat z „Małego Księcia” pozostaje nadal aktualny:
Ludzie z twojej planety – powiedział Mały Książę – hodują pięć tysięcy róż w jednym ogrodzie… i nie znajdują w nich tego, czego szukają … A tymczasem to, czego szukają, może być ukryte w jednej róży lub w odrobinie wody. Lecz oczy są ślepe. Szukać należy sercem…
Ludzie boją się zawsze bycia zranionym. Nie ma gorszego uczucia niż być zranionym. Jest to także strata. Nagle dla kogoś przstajesz być ważny. Zamienił cię. Jak ktoś zamienil cię raz to jest prawdopodobieństwo, że ma problemy z emocjami. Nie jest w stanie jasno określić swoich potrzeb i pragnień. Jeśli ktoś chce z kimś być to ponosi odpowiedzialność taką jaką lekarz ponosi za swoich pacjentów. W dzisiejszych czasach ludzie o tym zapomnieli dlaego są tak ułomni w relacjach. Poza tym sami mają problemy i nie chcą o nich mówić. Podam prosty przykład: Spotykasz kogoś i mówisz, że masz depresję. Wtedy ten ktoś z ciebie rezygnuje. Tacy jesteśmy: jeśli masz problemy to uciekam od ciebie. Przestajesz mi pasować. Jesteś nieodpowiedzialny za siebie i swoje uczucia.
MOJA RADA:
Porozmawiaj sam ze sobą? Kobieto, mężczyzno porozmawiaj ze sobą?
I odpowiedz teraz przed sobą:
a) Czy jestem zdolny/a aby kogoś pokochać?
b) Czy te osoby, które mnie zraniły i ja zraniłem/am były dla mnie ważne choć odrobinę?
c) Czy kiedykolwiek kogoś skrzywdziłem/am?
d) Czy wybaczyłem tym osobom, które mnie skrzywdziły?
e) Czy boję się być kochanym/kochaną?
f) Czy boję się komuś zaufać?
g) Czym jest dla mnie miłość, związek, kochanie drugiego człowieka?
h) Czy kocham ten świat?
i) Czy kocham innych ludzi?
j) Czy mam w sobie wystarczająco dużo pokory by przyznać się do błędów?
k) Czy jestem od czegoś uzależniony?
l) Czy w moim życiu wydarzyło się coś co sprawiło, że mam taki stosunek do miłości?
Tych pytań może być więcej. Jeśli na nie odpowiedz, zachowaj to dla siebie. Podziel się z tym tą osobą, której wyznasz miłość. Wyznasz ją całym sobą. Zobaczysz jakie to wspaniałe uczucie być darem dla kogoś.
Ludzie żaebrają o miłość i bliskość. Jesteśmy bardzo samotni i wstydzimy się do tego przyznać. Marzymy o milości jak z komedii romantycznej. Tymczasemy nie potrafimy nikogo obdarować miłością. Niezależnie od przeżyć powinniśmy się otworzyć na miłość. Dziś miłość to akt odwagi ale każdy na to zasluguje.
Zróbmy wszystko aby nie żebrać o miłość.
