„Igrzyska Śmierci” bardzo się mi podobały. Tym razem mamy prequel a głównym bohaterem jest Coriolanus Snow czyli szef „Igrzysk” z Jenniffer Lawrence. Bardzo fajnie, że jest to lektura szkolna bowiem jest to seria, która przypomina nasze walki i nawiązuje do historii i wojen. Nawiązuje także do sztuki przetrwania. Film ten ma bardzo polski klimat gdyż kręcono go w Wałbrzychu oraz we wrocławskiej Hali Stulecia. Wielki Świecie witaj! Hala Stulecia rulez!
Praktycznie cały film pokazuje Polskę. Tematyka filmu jest nam znana. Ma kojarzyć się z II wojną światową, Auschwitz. Ma pokazać kolejnemu pokoleniu świat. Ta historia uwspółcześnia nieco bolesną tematykę. Mamy oto szkołę, elitarną szkołę gdzie jednym z uczniów jest właśnie Coriolanus Kiedy go poznajemy dziekan zmienia zasady i hierarchię w szkole.Jest typem karierowicza. Ambitny ponad wszystko.
Film i książka nie odkrywają nic,.Czytałam i oglądałam Igrzyska Śmierci. Można powiedzieć, że jest to pozornie nierealny świat jednocześnie każdy kto zna historię wie, że to już było. Mamy tu uczniów, którzy zostają mentorami. Każdy dostaje przydział. Cornelius zostaje mentorem uwielbiającej śpiewać Lucy Gray. Ten kto zwycięży otrzyma sławę i pieniądze. Tymczasem jak już wiecie walka dotyczy zarówno mentorów jak i tych, którzy walczą o przetrwanie. Wygrać może tylko jeden. Cornelius postanawia zmienić zasady gry, które podobają się właścicielce interesu. Mamy więc grę o przetrwanie.
MEZALIANS CZYLI TYPOWE POLSKIE ZWIĄZKI
Corionalus chce by Lucy Gray przetrwała. I jak już wiecie Lucy wygrywa i powraca do dystryku 12. A Snow zostaje skazany, i chce odszukać Lucy. I udaje się mu to. Ale…Co dalej. On chce wrócić do Capitolu a ona chce śpiewać w barze. Znacie to? Konflikt interesów. Poza tym przed tymi igrzyskami nasz bohater był całkiem przyzwoitym gostkiem, którego można by zrozumieć. Widzimy jego miłość do Lucy, jego ryzyko by przetrwała a tak naprawdę nie jesteśmy w stanie określić czy ją kocha czy też wykorzystuje by osiągnąć zwycięstwo.
Kiedy więc trafia do dystryktu i zostaje zesłany by być żołnierzem rzekomo chce spotkać Lucy. Z drugiej zaś strony jest pełen żądzy władzy i chwały. Po tej całej walce się zmienia, jakby przechodzi na drugą stronę
Kiedy więc jest w dystrykcie ponownie spotyka przyjaiela. Sejanus towarzyszy mu od początku. Wspiera go kiedy wie, że ten zakochał się w Lucy. On sam też zakochuje się w dziewczynie z dystryktu. Nasz bohater poświęca więc „swego przyjaciela” w imię wolności z ukochaną. Mamy tu przemianę bohatera. Symbolem niech będzie totalna zmiana wizerunku. Z elitarnego ucznia w żołnierza. W końcu osiąga to co chce. Nie wspomniałam wcześniej, że pan C był na tyle zdolny ,że go przyjęli na studia ale na pochodził z biednej rodziny. Kiedy osiąga swój cel od szefowej igrzysk otrzymuje pytanie:
CZEMU SŁUŻĄ GŁODOWE IGRZYSKA?
C: Kiedyś wydawało mi się, że są karą nałożoną na dystrykty. Potem sądziłem, że mają być przestrogą dla nas z Capitolu przed czyhających w dytryktach zagrożeniem. Teraz wiem, że cały świat jest ARENĄ. A głodowe igrzyska są nam potrzebne rok w rok by przypominać nam kim naprawdę jesteśmy.
- A kim jest Pan w tym układzie?
- ZWYCIĘZCĄ