Mężczyźni w poszukiwaniu tożsamości- Syndrom Sheldona czyli dlaczego Panowie uwielbiają „Teorię Wielkiego podrywu” (Big Bang Theory)

Mężczyźni w poszukiwaniu tożsamości- Syndrom Sheldona czyli dlaczego Panowie uwielbiają „Teorię Wielkiego podrywu” (Big Bang Theory)

Wielu mężczyzn, których poznawałam , którzy byli ze mną związani bliżej lub nie wzorują się na fikcyjnej postaci z Mainstremu czyli Sheldonie Cooperze. Kim jest Sheldon? Świat uwielbia bohaterów o różnych zaburzeniach, przypadłościach połączonych z geniuszem.

Jest postacią fikcyjną graną przez Jimiego Parsonsa. Cierpi na Zespół Aspergera. Jaki jest Sheldon? Nie znosi krytyki , żyję w swoim własnym świecie, Myślę, że wielu z nas żyje we własnym świecie i niekoniecznie chce kogokolwiek dopuścić z tego świata i boi się swoich emocji. W moim przypadku zawsze było odwrotnie. Jako kobiety jesteśmy bardzo emocjonalne. Mężczyźni od zawsze wstydzili się emocji i tak ich szkolono, z kolei dziewczynki zawsze musiałyby być grzeczne.

Dlaczego mężczyźni usprawiedliwiają swoje zachowania Sheldonem?

Sheldon też leczy ich kompleksy bo w końcu jest geniuszem. Jak sami wiecie geniusze są w modzie. Nie przepadam za sheldonem dla mnie geniuszem jest Spencer Reid (Postać z Criminal Minds) . Wkrótce o nim napiszę więcej. Dla mnie Sheldon jest po prostu nudny. Kiedy słyszę ten zachwyt u panow. Niedawno z jednym pisalam i zaznaczył, że seriali to on nie ogląda chyba, że „Teorię wielkiego podrywu”. Jakby Panowie łechtali swoje ego, że rozumieją jego postać a nawet utożsamiają się z nim. Może dlatego, że poszukują swojej tożsamości.

ludzie tacy jak Sheldon, którzy próbują ratować swoją niepełnosprawność emocjonalną za pomocą zdolności poznawczych. Ich reakcje nie jest naturalne. Jest to synteza tego, jak się czują. Niemniej jednak jest to jedyna odpowiedź, jaką są w stanie udzielić, jeśli chodzi o to, co czują.

Co z mężczyznami i ich uczuciami? Kiedy oni mówią o tym co czują z pełną świadomością to zazwyczaj zostają odrzuceni przez kobiety. Mężczyźni też lubią gonić króliczka. Nie lubimy kiedy ktoś zbyt szybko wyznaje nam miłość.

Znam wiele ciekawszych postaci z Zespołem Aspergera/ Autyzmem wykreowanych przez media. Chociażby Sam Gardner (Atypowy) czy The Good Doctor czyli Shaun Murphy lub wspomniany wyżej dr Spencer Reid. Sheldon wydaje mi się najbardziej bezbarwny z nich. Totalnie pozbawiony osobości a jego dowcipy mnie nie bawią. Oglądalam i próbowałam zrozumieć owy „geniusz” i niestety nie potrafię.

Niestety nie potrafię. A czego oczekuję od mężczyzny? podobno z wiekiem zmieniają się wartości więc mam nie narzekać, że chłopu nie wyszło i ma dzieci z inną. Nikomu nie życzę, żadnej kobiecie bycia tą drugą. Ta druga to zawsze jest plakietka. Niestety nie możemy też zmienić czyjejś przeszłości a ktoś z przeszłością też zasługuje na szczęście w przyszłości.

Tak wiem komplikuję to wszystko ale życie jest skomplikowane co nie znaczy, że nie jesteśmy w stanie sobie go ułatwić.

Serial na pewno nie do końca edukuje mężczyzn ale usprawiedliwia ich zachowanie mimo, że nasz bohater trochę się zmienia. Przechodzi przemiany jak każdy z nas mimo to daje też mężczyznom przyzwolenie na to by nie kochali.

Wokół jest pełno zranionych mężczyzn bo uważają, że mężczyźni potrafią kochać bardziej. Jednak trudniej im się otworzyć na miłość. Zaś my kobiety szybciej otwieramy się na miłość a potem otrzymujemy rozczarowanie. Jednej recepty nie ma ale mężczyźni powinni poszukać tożsamości w sobie. Dowiedzieć kim są, jakie mają oczekiwaina w życiu, zaufać rzeczywistości wokół a nie wzorować się na fikcyjnej postaci, która to poszukiwanie może im utrudnić.

Share

Leave a Reply

%d bloggers like this: