Kiedy szłam z przyjaciółmi do kina nie spodziewałam się co mnie czeka. Zastanawiałam czy jestem feministką i czy do szczęścia kobiety potrzebny jest facet. „Barbie” jest jednak filmem terapeutycznym.
Kto z nas nie bawił się lalkami Barbie? Moja pierwsza lalka Barbie miała sztywne, półdługie włosy, w kolorze dziwnego, brudnego blondu. Nosiła błękitną, w kolorze jej oczu mini spódniczkę. Ken zaś miał brązowe włosy i nosił fioletowy t-schirt i czarne spodnie. Mieszkali w różowym domku i mieli białe Ferrari. Każda z nas marzyła by być Barbie. Żyjemy w kulturze gdzie świat lalki tej zmienił rzeczywistość. Żyjemy dziś w kulturze bez tajemnic. Wszystko już było.
Na początku naszej historii widzimy dziewczynki , które bawią się lalkami- dziećmi. Mają być przyszłymi matkami. Po chwili do ich świata przybywa feministka Barbie. Piękna, blondynka, stereotypowa Barbie. Kobiety mogą stać się kim chcą dzięki Ruth Handler. W Barbielandzie lalka w ciąży zostaje wycofana. W Barbielandzie rządzą kobiety. Mężczyźni im służą. Panowie nie będą raczej zadowoleni choć sami skrycie marzą aby mieć taką lalkę, swoją. W obecnych czasach namnożyło się ludzi, którzy stali się żywymi Kenami a kobiety Barbie. Istnieje lalki powodowało też kompleksy. Figura lalki jest perfekcyjna, doskonała. Każda ma doskonałe stroje i doskonałe życie, które było naszym marzeniem.
Świat Barbie był/jest pewnego rodzaju ucieczką od myśleia od śmierci. Dlaczego potrzebujemy wokół guilty pleasure? Właśnie aby poczuć się lepiej. Tymczasem nasza bohaterka odczuwa takie myśli. Natępnego dostaje kaca moralnego. Owy kac odmienia świat Barbie kiedy to wkracza do realnego świata a wraz z nią jedzie Ken.
Ja w wersji Barbie
Okazuje się jednak, że nasza laleczka nie jest głupią laleczką. zaczyna odczuwać emocje, radość czy niepokój. Barbie ma problem z tym kim jest, dostaje depresji i ma nerwicę lękową. Staje się bardzo ludzka. Co mamy dalej? Odkrywa, że już nie chodzi na palcach tylko dotyka ziemi. Nasza Barbie musi odnaleźć dziewczynkę, która się nią bawi. Depresja owej dziewczynki miała negatywny wpływ na nią. Misja w realnym świecie, czy te światy są do siebie podobne?
Ludzie uciekają od rzeczywistości a Barbie wręcz pragnie być człowiekiem. Spotyka twórczynię lalek Glorię oraz jej córkę Sashę. Relacja kobiet nie jest zbyt dobra. Tymczsem Barbieland zamienia się w Kenland. Mężczyźni przedstawieni w filmie są może mocno przerysowani ale jednak bardzo parwdziwi. Uroczy świat Barbie zostaje zdewastowany a lauretaka nagrody Nobla mówi, że zawdzięcza to Kenowi. Po chwili jej rola zostaje zaniżona do barmanki w rodeo pubie Kena. Świat kobiet przewraca się do góry nogami. To nie jest komedia rozmantyczna a raczej historia o poszukiwaniu własnej drogi zarowno przez kobiety jak i mężczyzn. Ken, który nie może żyć bez Barbie. Barbie, która chce odizolować się i zacząć żyć w swoim nowym wcieleniu. Dojrzałej kobiety.
BARBIE MA PRZEMYśLENIA JAK WIęKSZOŚĆ KOBIET I LUDZI W KRYZYSIE ISTNIENIA
Dlatego latwo się z nią utożsamić. Barbie ma być przyjaciółką. Najbardziej podoba mi się przesłanie filmu, że kobieta też ma wartość bez mężczyzny.Wiele kobiet tego nie rozumie bo facet jest ich wartością. Długo dojrzewałam do tego by uznać, że ja jako anna czyrska mam swoją wartość i zasługuję na to co najlepsze. Łatwo się w tym zgubić. Po rozstaniu generalnie kobiety tracą swoje poczucie wartości. Tylko dlaczego?
Ja osiągnęłam bardzo dużo, jesem kobietą o wielkich ambicjach. Nie wstydzę się o tym mówić. Kochałam wielu mężczyzn ale jednego może trochę bardziej ale jestem otwarta na miłość ale bez tego też mam wartość.
Dziś wiem, że oni nie dojrzeli do mnie, do tego by mnie kochać i dać mi to czego pragnęłam. Moja lalka Barbie uprawiała seks z Kenem ale nigdy nie mieli dzieci. Film jest także hołdem dla bezdzietności. Dlaczego mamy przekazywać dalej nase zaburzenia?
BAIRBE. ME
Czyli cudowna aplikacja, która zamienia nas w lalki. Czyli idealne kobiety,, które pozwalają nam nie myśleć o śmierci, zapominać w czasach nerwicy lękowej. W czasach chorób psychicznych i zaburzeń. W czasach smutków i radości. Po raz pierwszy nie przejmuję się hejtem, tym co o mnie myślą. Znam wartość siebie. Mam ludzi, których kocham i, którzy byli przy mnie. Pamiętajcie kobiety facet to tylko dodatek i wcale nie musicie być matkami!
