Barbara Elmanowska (w ur. 1981 r.) – poetka, doktor nauk humanistycznych, windsurferka, masażystka. Laureatka indywidualnej nagrody za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej przyznawanej przez Prezydenta Miasta Świdnicy. Mieszka w Szczecinie. Wydała tomy poetyckie: Tę drogerię mam po drodze (2009), Próby generalne (2014) oraz książki: Czarny Pegaz (2016), Świdnicki szlak kobiet (2019).
Biogram pochodzi z e-elewatora.
e-e 2 / Barbara Elmanowska – e-eleWator
To debiut prozatorski poetki Barbary Elnanowskiej. Zaskakuje ona bowiem w tej prozie delikatnością opisu, patologiczną nieco relacją Anny i Wandy oraz ojca. Na spotkaniu autorskim Basia określiła to mianem „Romansu lesbijskiego”. Mimo, że romans dziś kojarzy się mi z Bad boyem i Wydawnictwem Niezwykłym to tu mamy jednak interesujący, twórczy ZABIEG. Zaczyna się refleksją o rozstaniu. Anna wspomina swoją byłą partnerką podczas nadmorskich wakacji. Wspomina swojego ojca, śmierć ojca, rozstanie z Katarzyną. Kiedy czytamy o rzekomym lesbijskim rozstaniu mamy przed oczami wszystkie rozstania. Każde rozstanie boli podobnie i nie ma tu odkrycia. Miłość pokazana jest w sposób czuły, delikatny.
W całości podoba mi się język i jego kompozycja. Tak jak doprawiony obiad tak tu mamy ciekawy język, którego powinny nauczyć się dziewczyny z NIEZWYKŁEGO. Dlaczego warto przeczytać tę książkę? Bo jest bardzo zrównoważona, wymiarowa. Jest delikatny język i ciekawy świat autorki. Jest to książka odważna, woliera jest klatką. W jakiej więzi tkwi Ania? Rozstanie boli każdego z nas. Historia, którą przeczytałam do końca opowieścią jest smutną. Kobiety same rozstają się delikatnie i szukają wyjaśnień. Wanda to kobieta, która potrafi wykorzystać ludzi wokół i Anna oraz jej ojciec padają jej ofiarami.
