„Genialna Przyjaciółka ” Eleny Ferrante czyli walka pomiędzy „prymitywinym kapitalizmem” a „biedną inteligencją”.(To nie jest recenzja!!)

„Genialna Przyjaciółka ” Eleny Ferrante czyli walka pomiędzy „prymitywinym kapitalizmem” a „biedną inteligencją”.(To nie jest recenzja!!)

Niestety nie czytałam książki ale po obejrzeniu serialu mam ochotę to zrobić. Słyszałam wcześniej już o książce i serialu. Tytuł intrygował ale nie wzbudzał zachwytu. To co zrobiła Ferrante jest niesamowite pokazując życie dwoch przyjaciółek Eleny Greco i Raffaelli Cerulo. Obie wychowane w tym samym środowisku ptologii, pochodzą z biednych rodzin. Przez całą opowieść zastanawiamy się, która z nich jest tą „genialną przyjaciółką„.

Widzimy też Neapol, biedny gdzie rządzą dwaj biznesmeni Carrachi i Solarowie. Każdy prowadzi biznes oparty na mafijnych relacjach. Widzimy tu kapitalizm, który dominuje wszędzie. Carrachi prowadzi sklep spożywczy, jak wiadomo ludzie z każdej klasy społecznej muszą jeść. Widzimy dwie dorastające dziewczynki, obie zdolne i ambitne, które próbują nie zniknąć. Widzą śmierć, bijatyki, biedę i głód. To ich codzienny obraz. Pod wpływem chwili mają pragnienie aby pójść nad morze, zobaczyć je. Niestety nie udaje się im to.

Nauczycielka okazuje zainteresowanie wiedzą Raffaelli. Niestety dziewczyna okazuje się zbyt biedna aby uczyć się dalej. Jej rodzice nie wyrażają zgody. W świecie kapitalizmu ojciec Raffaelli to zwykły szewc. Każdy w tym świecie marzy o prestiżu i bogactwie. Marzy by wydostać się z biedy dlatego ojciec Eleny pragnie by „chwalić się nią” przed kolegami. Dlatego otrzymuje ona szansę na wejście do świata nauki. Tymczasem Lilou klepie biedę ale potajemnie uczy się.W pewnym momencie izoluje się od Lenu i pokazuje, że czuje złość, że jej się udało. Mimo to okazuje się, że mimo pewnych przeciwieństw potrzebują siebie nawzajem i uzupełniają.

Obserwujemy życie w Neapolu w latach pięćdziesiątych. Obserwujemy różnych ludzi, od całkowitej patologii po klasę wyższą. Obserwujemy dorastanie w małym świecie, społeczeństwie gdzie każdy mimo wszystko się wspiera. Kobiety są stłamszone przez mężów. Mają rodzić dzieci , wychowywać i gotować. Mają robić to co chcą mężczyźni.

Edukacja była jednak dozwolona w tych czasach. . Elena dzięki mądrości Lilou walczy by zdobyć edukację. Tymczasem Lilou rządzi, każdy mężczyzna pragnie by to Lilou mu rozkazywała, decydowała. To właśnie Lilou dość wcześniej przekonuje się , że kapitalizm jest ważniejszy od nauki. Dostrzega, że liczą się władza i znajomości. One sprawiają , że za męża wybiera sobie Stefana a nie Marcello. Trochę jakby „mniejsze zło”.Stefan to typ prymitywnego kapitalisty, który cieszy się, że zdobył Lilou, królową dzielnicy. Lilou zna swoją wartość i wie, że dzięki urodzie może wiele osiągnąć. To ona rządzi w ich kapitalistycznym raju a obok niej jest Elena. Cicha, skromna,bezradna i nieśmiała. Skrycie podkochuje się w Nino. Koledze z Liceum.

Otrzymuje szansę wyjazdu nad morze. To właśnie tam spotyka Nino Serratore. Poznaje jego rodzinę i ojca Donato, którego syn nienawidzi. To właśnie tam zaprzyjaźnia się z rodziną chłopaka, pierwszy raz doświadcza molestowania seksualnego. Pada ofiarą Donata Serratore. Przemiana Eleny jest spokojna, stonowana. Raffaella za to wszystko ma zaplanowane, w je życiorysie nic nie jest przypadkowe. Jakby rozumiała, że kapitalizm i tak wygra z nauką i wiedzą choć i tak w kapitaliźmie także liczy się wiedza. Wiedza jest jedynie narzędziem dla kapitalizmu. Po to aby INTELEKTUALIŚCI mogli dyskutować o świecie będąc biednymi.

Uczucia Eleny są dylematem wielu kobiet. Kochający ją szczerą i prostą miłością Antonio kontra odwieczna, cicha miłość czyli Nino Sorrento. Antonio, który docenia jej mądrość i wciąż niedostępny Nino.Inteligentne kobiety wciąż pragną inteligentnych mężczyzn. Chcą być kochane ale wiedzą, że są silniejsze. Lilou mimo wielu przeciwności wie, że tylko w taki sposób może zmienić świat. Wkrótce poznaje też syna profesora , który zostaje jej mężem. Ona zostaje matką dwóch córek.

Książki stają się drogą do pozornej wolności. Ludzie z książkami jakby żyjący w świecie gorszym. Świecie bez przyszłości, myślę, że nadal tak jest. Jest to niezmienne i wszechobecne. Książka wygra tylko wtedy jeśli zaakceptuje ją świat kapitalizmu czyli zadba o marketing. Sprawi, że ludzie otrzymają pragnienie jej kupienia. Jeśli będzie dostępna i tlumaczona na wiele języków.Tylko jeżeli wejdzie w machinę pieniędzy, bogactwa i showbuissnesu pisarz będzie sławny i bogaty. Jeśli wydawnictwo wskaże mu, wkupi się w łaski wydawnictwa. Jeśli sprzeda się każdemu. Literatura bez kapitalizmu nie istnieje.

Lilu rani swoją przyjaciółkę, ktora jest molestowana przez Donato, ojca Nino. Zaś Nino jest uścieliśnieniem piękna i inteligencji. Dlatego kiedy Lilou zostaje wybranką jego serca nic tak nie rani Eleny. Mimo wszystko Elena godnie pozwala się ranić, poddaje się przyjaciółce, która potrafi błyszczeć. Okazuje się, że to Lili była i jest obiektem westchnień biednej dzielnicy w smutnym Neapolu. Okazuje się, że to Lili rządzi a Elena jest marnym cieniem, który uczy się, topi w książkach. Lili okazuje się utalentowaną projektantką butów i wie, że żeniąc się z mafią może otrzymać to co chce. Nigdy nie przestaje się uczyć ani czytać.

Z czasem wchodzimy do świata nauki i profesorów. Znowu powracają dawne miłości Eleny w tym ta największa czyli Nino. Kiedy jej życie wydaje się być ułożone, jest spokojne w porównaniu do szalonego życia Lily. Lenu wchodzi w świat profesorów i ten świat okazuje się zniszczony. Okazuje się, że idealny obraz mężczyzny, którego kochała niszczy bolesna prawda o jego życiu. Tymczasem przyjaciółki są swoimi przeciwnościami. Ich relacja przypomina związek między kobietą i mężczyzną. Kiedy to mężczyźni decydują tylko Rafaella rządzi , decyduje włoską mafią. To Kamora decyduje o życiu mieszkańców. Z czasem okazuje się, że to Lily staje po stronie mafii. To ona jest królową. Może mieć każdego mężczyznę. Może sprawić by żył na jej warunkach. No i jest Elena, która doszła do tego ciężką pracą. Wydaje powieść. Ja też wydałam powieść łudząc się, że jest to moja droga do szczęścia.

Tak brzmi znajomo. Jest żoną profesora Pietra. Kto jest wygrany? Czy Lily, która wzięła ślub z mafią. Ze Stefanem, ktory był jej narzędziem… Mąż Eleny rozpracowuje Lilę i uważa, że nie jest prawdziwą przyjaciołką Eleny. Kapitalizm potrzebuje nauki , mamy w tym serialu (książce) historię kapitalizmu. kapitalizm i mafia stawia warunki. Potrzebuje nauki do zarabiania pięniedzy. Wiedza, ta ukryta i intelektualna jest zawsze biedniejsza. Nie jest opium dla mas. Nie zmienia świata tylko nadaje mu tonu. Jednocześnie Lily zawsze pragnęła świata Lilly a Lily świata Eleny.

Czy Lily osiąga swój cel sypiając z mężczyznami czy wierna i potulna Elena?

Idealna kobieta to mieszanka wrażliwości Eleny i stanowczości Lily. Czyli upragniony ideal. My kobiety chcemy być jak Lily i Elena- ogarniać wszystko, znosić rzeczywistość.

Czy zakończenie nas zaskakuje kiedy Elena porusza w pogoni za swoją miłością. Czy można tak kogoś kochać? Kochający ją Pietro czuje rozpacz bo oto otrzymała tę uprgnioną rzeczywistość.

Z tej dwojki jestem zdecydowanie Eleną. Chociaż…

Share

Leave a Reply

%d bloggers like this: