Seriale skandynawskie mają w sobie swoisty mrok. Mrok i zgiełk chłodnego kraju. To też Saga wydaje się idealnie pasować do tej skąpanej w chłodzie rzeczywistości. To bardzo dobrze skrojona postać, która kiedy poznaje Martina próbuje zrozumieć człowieka i uczy się życia, pojmuje je na nowo.
Śledztwa i współpraca między tak różnymi osobowościami pokazana jest w bardzo ciekawy sposób. Saga jest osobowością, którą kochamy, trochę tak nie lubimy. Jest inteligentna, przewidywalna. Przez każdy sezon dowiadujemy się o niej coraz więcej. Każdy odcinek jest wręcz szpitalny, mroczna piosenka. Morderstwo w kraju cudownej Danii i Szwecji. Dwie osobowości Martin, który sprawuje jakby opiekę nsad Sagą. Na początku się nie lubią ale z czasem poznają i tworzą zgodny team mimo różnych sytuacji w ich życiu. Szwecja i Dania- Idealne kraje gdzie tak naprawdę trudno dowiedzieć się o tożsamości. Jeśli chcesz być kimś innym jedź do Szwecji. Kim jest więc Saga? Kobietą ładną, blondynką. Chłodną i niedostępną dla nikogo, schowaną za murem ale zyskuje przy bliższym poznaniu. Trzeba jednak przyznać, że ona sama zna się na ludziach. Ma intuicję: naturalną i kobiecą. Można jej ufać kiedy jest już twoim przyjacielem stanie za tobą murem.
Sprawiedliwość jest dla Sagi bardzo ważny. Cały serial toczy się wolno, napięcie zbudowane jest tym skandynawskim chłodem. Policja duńska i szwedzka działają razem bo łączy je słynny MOST NAD SUNDEM. Szwecja to rzekomo kraj wolności ale też kontrolowanej bo w każdej chwili mogą odebrać ci dzieci. To tylko przykład. Zimno i chłód jest w mieszkaniach, półmrok i w tym wszystkim Saga komponująca się i żyjąca w swoim świecie policjantka. Spotyka Martina, partnera. Zaprzyjaźnia się z nim ale dochodzi do wniosku, że nawet przyjaźń nie wygra ze SPRAWIEDLIWOŚCIĄ. 2 sezon dotyczy ekologii , pierwszy terroryzmu. Zaczynam oglądać 3 sezon.